2nd generation

Voor aziatische begrippen zijn mijn zus en ik ONTZETTEND nederlands opgevoed. Ik bezit (helaas) het meest walgelijk bekakte accent (really can't help it, wish i could), thuis houden we van bruin brood (ahaha, ik denk dat de woorden bruin brood de meest voorkomende woorden zijn op mijn blog) met smeerseltjes (KAAAAAAAAS) en ik prefereer aardappels zeer zeker over rijst (eignelijk prefereer ik alles over rijst maar oke, dats alweer een eigen blogwaardig..).

In NL wordt ik toch altijd gezien als 'dat aziatische meisje' (met die Errrrrr). Maar nu ik ook daadwerkelijk in Azie woon voel ik me zoooooooooooooooo ontzettend misplaatst.. Normalitair staat mijn wenkbrauw zo af en toe fronsend, maar hier is mijn gezicht in permanente houding van een mix tussen verontwaardiging en verbazing. Chinezen zijn ZOOO onbeschoft en vooral anders dats gwon niet eens grappig meer.

Mijn vader raakt altijd lichtelijk geirriteerd als ik thusi een boer laat tijdens het eten. Hij waarschuwde me om dit niet te doen als ik in Singapore ben. En ik ben de slechtste niet dus stemde daarmee in. Enkele dagen geleden heb ik met de neef van mijn vader (die al heel oud is overigens) en nog meer familieleden gedineert in een typisch Singaporees restaurant. Chilly Crab gegeten (het gerecht waar Singapore bekend om zou moeten zijn, but have to admit daddy can cook way better) en nog meer singapors spul.. Naderen we het einde van de avond laat iederene me toch frontaal in mn gezicht keiharde boeren.. En ik zat er echt OOHH EMM GEEE WHAT JUST HAPPENED?!

Maarja, om dus verder erop in te gaan dat ik me hier ontzettend misplaatst voel (maar het wle naar mn zin heb). Ik ben hier dus lang I KNOW how twisted is this place.. Daarbij komt dus ook dat ik hier dik ben (maar dat komt meer omdat het lijkt alsof iedereen hier anorexia heeft).

Maar ik denk de main reason of feeling misplaced is dat ik de taal neit spreek, Singapore doet wel alsof iedereen engels spreekt maar dats een soort van propagandisch sprookje wat de overheid de rest van de wereld wilt laten geloven. Tuurlijk ze spreken beter engels dan elk ander willekeurig land in Azie maar om het nou vloeiend te noemen.. Daarnaast spreken ze maleis, mandarijns, hindi en singlish (nominated for most ugly language on the planet) en geen van de 4 kan ik mij duidelijk in maken (bahalve dan awas! munta zeggen als ik ergens barf zie liggen..) maar de mensen hier verwachten wel dat ik hun begrijp..

Nummer twee der redenen voor misplaatste gevoelens is dat ik ontzettend direct ben (zelfs directer dan een gemiddelde Nederlander), een ontzettende flapuit ben en altijd wel in ben voor een goede dosis humor. Nou 1. niemand heeft hier humor (behalve dan de zonen van mn vaders neef) NIEMAND heeft hier gevoel voor sarcasme.. Dr blijken dus wel caberatiers te zijn in Singapore maar kan daar duidelijk NIKS bij voorstellen.. Daarnaast alles gaat hier zo indirect, een jongen zal nooit naar je toe komen om te zeggen dat je een lekker ding bent (en ook niet de daaropvolgende "wajoww wat een arrogante kk hoer" waarmee de Nederlandse Marokkanen gooien als je ze negeert) maar ze zullen wel sneaky foto's van je proberen te maken. Ze zullen wel de hele avond stiekem in een hoekje naar je kijken, maar een drankje aanbieden is dan ook alweer te direct. Maar ook de vrouwen.. Apparently ben ik gezegend met zeer grote ogen en lange wimpers (mascara lobi) maar de vrouwen zullen dan niet zeggen 'goh wat heb jij mooie ogen', in tegendeel eerst gaan ze met zn allen stiekem naar jek ijken om vervolgens (als ze dr achter zijn dat ik geen Chinees spreek) met elkaar te overleggen bij welke plastisch chirurg ik dat dan zou hebben gedaan..

Pff.. I love being in a different environment, learning new people and their culture.. Maar ik denk niet dat ik zo snel me daadwerkelijk in Azie zou vestigen..

xoxo

ps. ze heben ook allemaal moedervlekken met haren dr uit die wel 10 cm lang zijn :(